SOLOE vel SOLI

SOLOE, vel SOLI

civitas insignis Ciliciae, maritima, ab Achivis et Rhodiis aedificata, Arati, Chrysippi, et Philemonis Comici patria; Hîc fons erat, qui olci vicem expleret, Plin. l. 31. c. 2. Stephanus a Solone conditam scribit; postea Pompeiopolis dicebatur a Pompeio M. qui piratas in eam transtulit; quos dignos existimavit, ut servarentur. Dionysius.

Πολλαὶ δ᾿ ἑξείης Κιλίκων γεγάαϚι πόληες.

Λυρνηςςὸς, Μαλλόςτε, καὶ Α᾿γχιαλεια, Σόλοι τε

Eidem Dionysio in Bassaricis, Σώλεια dicitur, si Stephano fides. Graecorum hîc inter Cilices agentium cum tandem sermo corrumperetur, hinc effectum est, ut qui vitiose loquerentur, σόλοικοι quasi Solis degentes, et ipsa corrupta loquutio σολοικισμὸς vulgo a Graecis diceretur. Quintil. l. 1. c. 9. Barbarismi, ac Soloecismi foeditas absit. Hesych. Σολοικισμὸς, ὅτε τις ἀτέχνως διαλέγεται. Idem Σόλοικον, τὸ ἀμαθές. Quid autem differant Soloecismus et Barbarismus, praeter Eust. ad Iliad. β. docet Suidas in his: Ε῎ςτι δὲ Βαρβαρισμὸς εν τȏυ κακιῶν λέξιος παρὰ τὸ ἔθος τȏυ ἐυδοκιμούντων Ε῾λλην´ων. Σολοικισμὸς δέ ἐςτι, λόγος ἀκαταλλήλως συντεταγμένος ὡς τὸ, Ε᾿γὼ περιπατῶν, ὁ τοῖχος ἔπεϚεν. Sed interdum confunduntur. Sane Hesych. Σολοικίζει, βαρβαρίζωι. Est etiam Cypri civitas Σόλοι dicta. Etymologus: Σόλοι, ἡ εν Κύπρῳ πόλις, ἀπὸ Σόλωνος τȏυ Α᾿θηναίων νομοθέτου. Meminit eiusdem urbis Laertius in Solone: Εἰσὶν οἱ μὲν ἔνθεν, Σολεῖς, οἱ δ᾿ ἀπὸ Κύπρου, Σόλιοι. Idem habet Achilles Tatius in Vita Arati. Nic. Lloydius.